بابايي 31 ساله شد
پدري هميشه قانعه و يک شاخه گل رو هم کافي مي دونه ولي من دوست دارم تمام مناسبتها انطور که بايد باشند،هديه هم که ديگه خيلي مهمه البته گرون بودن و قيمت نيست که برام ارزش داره بلکه اون توجه به خواسته ها، اون فکري که ميکني تا چي طرفو خوشحال ميکنه ،اون هديه اي که توي کادو باشه وندوني چيه دلت بخواد کاغذش رو پاره پوره کني ،بعد ببيني واي درست اون چيزيه که لازم نداري ولي خيلي خيلي دوست داشتي که داشته باشيش . چون آدم هر چي لازم داره مي خره براي خودش.
اما امان از دست اين هديه گرفتن واسه آقايون اگه بخواهيم چيزايي رو که نياز دارن قلم بگيريم ديگه فکر نمکنم چيز خاصي باقي بمونه.بقيه اش مي شه کتاب و ادکلن وکروات يا اگه خيلي هاي سليقه باشند مثل پدري مي شه لپ تاپ و تمام فن آوري هاي روز دنيا.مثل دستگاه تکن(ت بافتحه. ک با کسره)و.....که اينا رو هم خودش بهتر از من ميشناسه پس راهي براي من نميمونه جز همون سري اول از نيازهاش.
پسرکم يه کيف گوشي واسه بابايي گرفتن (اينم با فن آوري بي ارتباط نيست) و منم يه چيزايي جزيي
ولي واقعا مهم نيست هديه گرون باشه يا ارزون. اصلا در کار باشه يا نه .مهم اينه که اون روز واسه ي ما روز خاصي باشه روزي متفاوت واسه ي باهم بودن ،عشق ورزيدن واسه ي از روز مرگي در امدن واسه ي ما شدن و خوش بودن.
واسه ماهايي که حسابي غرق در زندگي و کار هستيم اين مناسبتها ميتونه ما رو از دنياي خودمون خارج کنه تا يکم بيشتر قدر داشته هامون رو بدونيم.
در ضمن شام هم رفتيم بيرون و تو وروجک مامان حسابي جيغ و داد کردي.ولي ما فهميديم چي خورديم
اتفاق خيلي مهم اين روز در مورد پسرم اين بود که غلت زد.البته چند روزي در حال تعليم بود و در تلاش که امروز کاملش کرد و اين يعني پيشرفت يعني رشد .خيلي لذت بخشه کارات ماماني اميدوارم چهاردست وپا بري اميدوارم راه بيفتي و زمين نخوري اميدوارم بدويي و قهرمان دو بشي..
تا قبل از اين وقتي پيشم دراز مي خوابيد و شير مي خورد صاف مي خوابيد اما حالا که غلت زدن ياد گرفته کاملا بر مي گرده به طرفم ورودررو شير مي خوره.
نوشته شده 88/6/30.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر