از پسري

پسري ناز مامان ،ميوه ي دلم روز به روز شيرين تر و دلنشين  تر مي شه. يكي از كارهاي جالب و جديد اين روزهاش بسكوئيت خوردنشه كه خيلي علاقه داره به اين كار.هم بسكوئيتش رو دوست داهر هم اينكه خودش بگيره تو دستش و بخوردش تازه تر اينكه تو دهن منم مي ذاره وبه من شيرين ترين بسكوئيت دنيا رو مي ده.والبته نه فقط به من بلكه به تمام مورچه هاي خونمون كه اين روزها هم تعدادشون كم نيست.كلا طرفدار حيواناته پسرم(مورچه مثلا يكي از اونهاست) فقط گاهي كه مي خواد باشون بازي كنه يا بياردشون بالا تا ببوسدشون زير انگشتاي كوچولوش له مي شن و به اون دنيا فرستاده مي شن.هميــــــــــــــــن

پنجشنبه ي گذشته خونه ي پدر شوهرم اينا ،يكي از فاميلاشون اومده بود كه 2 تا دختر كوچولو داشت .پسرم داشت با ديوار تمرين وايسادن مي كرد كه يه دفعه دختر كوچيكه رفت راغش و منم كه مي خواستم اداي مامانهاي روشن فكر رو در بيارم و توي ذهنم تئوري هاي در خصوص روبط ازاد بين دختر و پسر رو زير و رو مي كردم ،دختره انگار فكر منو خونده و لبش رو برد سمت لپ پسرم منم كه هي بازم داشتم كنترل مي كردم خودم رو به خاطر رعايت نكردن حد فاصل مجاز يه هو صداي گريه ي عليرضا بلند شد بله اينم از دخترهاي اين دور و زمونه. پسر  مهربون و با محبت منو كه بجز مامانش كس ديگه اي رو گاز نمي گيره و به جز باباش كس ديگه اي رو "اته " نمي كنه (تازه اينها رو هم تحت تعليم خودمون ياد گرفته منتها مورد استفاده اش را هنوز يادش نداديم)چنان گازي گرفت كه امروز كه دوشنبه است هنوز جاي اون دندوناش روي لپ نازنين پسرم مونده.ديگه تصور بعدش بماند .

اين هم عكسي از اثر جرم

براي ني ني جونمون يه تاب بستيم كه ساعاتي از روز رو باهاش مشغول شه و البته مشغوليم.وقتي سر تابش واسه اش شعر معروف رو مي خونم اونم واسه ام اهنگش رو مي زنه .راستي جايي خوندم اصل شعر اين بوده:تاب تاب هم بازي   خدا منو نندازي

به راستي اين عباسي كيه و از كجا اومده تو اين اواز؟

                                                                

همچنان ما مونديم در سرگرم كردن اين ني ني .هر چي به ذهنم برسه يا بخونم جايي انجام مي دم اما بازم شك دارم يا بهتره بگم كمي وسواس دارم .توي نت هم كه هوارتا مطلب هست اما بازم ترجيح مي دم از تجربه ها استفاده كنم.لطفا راهنمايي كنين .

خبر ديگه اينكه يه تولد كوچولو داشتيم .تولد عرفان عمو علي كه امسال ده ساله شد.اين لباسي هم كه پوشيده از كادوهاي  تولدشه.

يه كم ديگه هم از شيطنتهاش بگم كه اين لپ تاپ بيچاره ي من از دستش اگه مي تونست از خونه ي ما فرار مي كرد و مي رفت.اولين كاري كه به محض رسيدن دستش به اون مي كنه اينه كه محافظ ژله اي روي صفحه كليد رو پرت مي كنه به سويي و lcdاش رو 180 درجه باز مي كنه وبا تمام انگشتاش شروع به تايپ تند و لاتين و فارسي همزمان مي كنه و اگه مي ذاشتم مي رفت روش مي نشست.البته جاي تمام انگشتاي كوچولو موچولوش روي اون هست تا من هميشه يادم نره يه خرابكار كوچولو تو خونه دارم.كه اندازه تمام دنيا دوستش دارم.

(.اه0ج./9ه9هوو9ه99999ت)                        اينها اولين نوشته هاي پسرمه كه با دستاي نازنينش تايپ كرده